Główny Szlak Sudecki – Etap VII (Słupiec – Przełęcz Woliborska)

16 listopada 2016

Główny Szlak Sudecki – Etap VII (Słupiec – Przełęcz Woliborska)

Kolejny, trzydniowy etap Głównego Szlaku Sudeckiego planowałem zakończyć w Jedlinie-Zdroju, niestety pogoda mocno pokrzyżowała mi plany.

Sobota 28.05.2016

Nowa Ruda-Słupiec, 7.30 rano. Zostawiam auto na parkingu przy drodze krajowej nr 381. Stąd szlak prowadzi początkowo przez osiedle bloków i ogródki działkowe. Po kilkuset metrach opuszczam zwartą zabudowę Słupca. Tu zauważam znaczną różnicę przebiegu szlaku. Na mapie PLAN-u z 2015 roku biegnie on bliżej kamieniołomu gabra, przez kolonię Ugory, zaś obecnie prowadzi bliżej osady Straszków. Polna droga powoli nabiera wysokości, a za plecami pojawia się nieco zamglona panorama Wzgórz Włodzickich. Dalej szlak biegnie pod górę przez bukowy las, przekracając wzniesienie schodzi stromo do asfaltowej drogi w okolicy Dębówki. Po kilkunastu metrach schodzę z szosy w szeroką polną drogę, prowadzącą przez Garb Dzikowca do skrzyżowania w Czerwieńczycach. Po przejściu kilkuset metrów asfaltem skręcam w prawo, mijając po prawej stronie leśniczówkę. Dalej trasa biegnie lasem, szeroką utwardzoną drogą. Omijając zbocze Korzecznika powoli nabiera wysokości i po kilkudziesięciu minutach doprowadza do węzła szlaków (tzw. Czeski Las).

Kilkaset metrów dalej, podążając wciąż szeroką, płaską ścieżką omijającą wzniesienie Zajęcznika, odsłaniają się pierwsze widoki na srebrnogórskie forty. Kolejnym punktem na trasie jest stalowy wiadukt w Srebrnej Górze, przy którym niegdyś znajdował się przystanek Kolejki Sowiogórskiej (Srebrna Góra Twierdza).

W Srebrnej Górze robię dłuższą przerwę. Mam do tej miejscowości szczególny sentyment. Dochodzi południe, upał zaczyna dokuczać, dlatego nie mogę odmówić sobie chłodnego piwka w karczmie „Górska Perła”. Oj, zasiedziałem się… Godzina 14, a do planowanego noclegu w namiocie przy Zygmuntówce jeszcze ok. 17 km. Ruszam w kierunku srebrnogórskiej twierdzy, mijając po drodze klimatyczną Willę Hubertus, będącą kiedyś schroniskiem PTTK. Gdy mijam Fort Rogowy Donjon, pogoda załamuje się. Potężna ulewa w jednym momencie moczy moje niby nieprzemakalne obuwie i wszystko, co mam w plecaku.  Nie pomagają kurtki, pokrowce i inne cuda techniki, mające rzekomo chronić przed deszczem… Nie mam się gdzie schronić, więc jest mi już wszystko jedno – idę w deszczu dalej. Z Fortecznej Drogi, trawersującej Warowne Wzgórze, spod ciężkich chmur wyłaniają się wzniesienia Gór Bardzkich. Ponad godzinny marsz pod górę w nieustannej ulewie nie jest najprzyjemniejszą rzeczą, jaką można robić w górach, ale iść trzeba… Gdy docieram do wzniesienia Gołębia, przestaje padać. I co z tego, kiedy wszystko mokre? Teraz szlak biegnie raz w górę, raz w dół, mijając kolejno Przełęcz Pod Gołębią, górę Malinową i Przełęcz Pod Szeroką. Przed kolejnym wzniesieniem – Szeroką znów zaczyna padać. Szybko schodzę w kierunku Przełęczy Woliborskiej, gdzie postanawiam zakończyć ten etap GSS. Po zaledwie kilku minutach udaje mi się złapać „stopa” do Słupca.

W drodze powrotnej przez Nową Rudę, na chwilę wychodzi słońce i udaje mi się uchwycić piękną tęczę.

MAPA ETAPU 7

 

Podsumowanie trasy 7 etapu GSS:

Nowa Ruda Słupiec – Czerwieńczyce 4 km (według wcześniejszego przebiegu szlaku 5,6 km)

Czerwieńczyce – Srebrna Góra (wiadukt) 5,9 km

Srebrna Góra (wiadukt) – Przełęcz Woliborska 10 km

ŁĄCZNIE 7 ETAP 19,9 km

POKONANY DYSTANS GSS OGÓŁEM (Prudnik – Przełęcz Woliborska): 272,1 km

Informacje praktyczne:

Sklepy spożywcze na trasie (stan na 28.05.2016 r.): Słupiec, Czerwieńczyce (w pobliżu GSS), Srebrna Góra

Noclegi: Słupiec, Czerwieńczyce, Srebrna Góra

Gastronomia: Słupiec, Srebrna Góra